Hikaye

     Hikaye bilindik olsun yine de anlatacağım. Çünkü yeni versiyonunu herkes bilmeyebilir.
     Eskiden adamın biri oğluna hep dermiş, ''Sen adam olmazsın sen adam olmazsın''. Çocuk bunu hırs yapmış. Yıllarca çalışmış, mektebe gitmiş. Okulunu bitirmiş. Anadolu'da bir kasabaya kaymakam olmuş. Emrindekilere demiş ki, falanca köyden falanca adamı alın getirin. Adamı hemen tutmuş getirmişler. Büyüyüp kaymakam olan çocuk babasına, '' Ne oldu adam olamazsın diyordun. Gördün mü bak kaymakam oldum'' demiş. Yaşlı adam da oğluna, ''Ben sana kaymakam olamazsın demedim ki, adam olamazsın dedim. Eğer adam olsaydın beni ayağına çağırmazdın, sen gelirdin yanıma'' demiş.
     O hikayenin devamı da varmış beğersem. Yıllar sonra öğrendik. Kaymakam çalışıp didinmiş, yalamış yutmuş! Yükselmiş yükselmiş. O kasabaya bir gün bakan olarak dönmüş. Yaşlı bir vatandaş bakanını gördüğüne çok sevinmiş. Anadolu insanı işte, her ne kadar iklimi soğuk olsa da kendisi bir o kadar sıcak kanlı, her ne kadar üstü başı eski, ahır kokulu olsa da içi temiz, her ne kadar kırmızı kravatlı italyan takım elbiseli ve arkasında ellerini önüne bağlamış, boynunu bükmüş saksocuları olmasa da bir o kadar içtenlikle ''Senin gelmene çok sevindim'', demiş. Bakan bu bakmadan görmeden inandıramazsın dediğini. ''Yok ya nerden bileyim sevindiğini hadi bir takla at da göreyim BAKAYIM'' demiş bakan da.
     İşte hikayenin böyle devam ettiğini söylerler eskiler. Kafama bir şey takıldı. Bakan bu sonucta bakmak istiyor. Hikayedeki köylü gelip de benimki 25 cm, en az yarım saatte geliyor, deseydi...
     İşin en komik tarafı da ne biliyor musunuz? Bilirsiniz eskiden aydınlanma gaz lambaları ile olurdu. Gaz Lambası Dağıtımı Umum Derguvan_ı çalışanlarından beş işçi göldeki gaz sorununu çözmek için göz göre göre hayatını kaybetmiş. Bizim bakan da olayları incelemek için gidip bir bakayım demiş. Gelmişken de ahaliyi takla attırıp davul zurna ile oynatmadan olmaz tabi... Çal davulcu